Μισές ευχές...

                                  ΣΑΝ ΑΕΡΙΚΟ...

Μισές ευχές με μάθανε να κάνω από μικρός,

μ’ αστέρια που γκρεμίζονταν περνούσε ο καιρός.

Τρελές φωνές σαν άκουγα μου φέρνανε το φώς,

μα τώρα πια τις έμαθα γερνάω ο φτωχός .

…………………………………………………………..

Ζητούσα και μ’ αφήνανε να ανέβω ουρανούς,

ζητούσα και μου δείχνανε γαλάζιους τους βυθούς.

Στα δύσκολα δεν άντεξε κανένας απ’ αυτούς,

στ’ αλήθεια ποιος δεν θέλησε του ονείρου τους χυμούς.

……………………………………………………………

Μα τώρα έμαθε η ψυχή και ξέρει να αλητεύει,

απ’ του μυαλού μου τους λοτούς  μπορεί και δραπετεύει.

Κι αν οι ευχές μας χάθηκαν αυτή δεν περιμένει,

ξέρει πως είναι να γερνά και στις στιγμές πεθαίνει.     

Υ.Γ.

Πάντα έκανα την ίδια ευχή όταν έσβηνε ένα αστέρι...(μισές μοιάζουν τώρα οι ευχές!)

Αφιερωμένο σ' αυτούς που ποτέ δεν βρήκα τα λόγια να τους μιλήσω... σ' αυτούς που υπάρχουν στις μισές ευχές μου.

VM@k66...