Όνειρα...

Κάνει τσιγάρο η μοναξιά τα ονειρά μου και η ψυχή ταξιδεύει στον ουρανό με τον καπνό της,εκεί ψηλά συναντά οτι κυνηγά ...μα είναι πια αργά!!!
Στη γόπα τελιώνει το ταξίδι...
και είναι μέγαλος ο ουρανός...

VM@k66...

Κάποιος φίλος, κάπου ξέθαψε αυτή τη φράση… !
‘’ Είναι διγαμία να αγαπάς και να ονειρεύεσαι.’’

Μαρία Νεφέλη(1978)
http://www.scribd.com/doc/16401623/-1978

Πώς να αναλύσεις την λέξη ‘’ΑγαπΩ’’?

Η διγαμία αν την δεις έξω από κτητικές τάσεις και εγωισμούς δεν είναι κάτι αντίθετο(δεν πάει κόντρα) στην ανθρώπινη φύση Απλά έτσι μας έμαθαν! και καταλήγω …

Ας μου πει ο καθένας τι είναι αγάπη γι αυτόν, Tότε θα του πω αν είναι δίγαμος! Κι αν δεν ονειρεύεται? τότε σίγουρα δεν θα μπορεί να μου απαντήσει!

΄΄ Αν καταφέρει κάποιος να μην ονειρεύεται τότε κατάφερε να αυτοκτονήσει ΄΄

Καμιά φορά ξεχνιόμαστε και μετράμε την αγάπη με…(αποστάσεις, πρέπει, συνήθειες, εμπόδια)

Σίγουρα δεν είναι μετρίσιμο μέγεθος και δεν ορίζεται! Μα όλοι μιλάνε για αυτή…

-Ίσως δεν υπάρχει! ίσως να είναι μία λέξη συνονθύλευμα όλων αυτών των έντονων συναισθημάτων

-Ίσως να είναι μια δημιουργημένη ανάγκη, όπως η θρησκεία

-Την έχουμε ανάγκη όταν νιώθουμε αδύναμοι… μα αφού υπάρχει? δεν θα έπρεπε να αισθανόμασταν δυνατοί?

Μοιάζει φάντασμα η αγάπη που άλλοι το κυνηγούν κι άλλοι το φοβούνται!

VM@k66...

...

Γέμισ’ ο τόπος στάχτες,
λες κάπνιζε ο Θεός
Παντού χαλάσματα,
Γιαπί γενήκαν’ όλα
Μαύρισε ο ουρανός, οι ψυχές μαύρισαν
Μύρισε θάνατος
Σκέψου τι ‘ψωνόταν εδώ
Και τώρα ν’ αδειάσει ο τόπος όλος,
να σωριαστούν οι αιώνιοι φύλακες των βουνών,
να ξαπλωθούν αιώνια,
να γίνουν ένα με τη γη τους
Δε τα ‘πολογίσαμε ορθά
Κάπου λαθέψαμε
Νομίσαμε δικά μας είναι,
για μας στέκουν
Σκοτώσαμε τα παιδιά μας άρχοντες,
σεις κυβερνήτες των πάντων,
σκορπίσατε την προίκα τους


geo_maxos