ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ! ΤΟ CD !!!

Επιτέλους έγινε η παραγωγή του CD μας… με παλιές επιτυχίες αλλά και

καινούρια κομμάτια που εμπεριέχονται σε τούτη εδώ την ανάρτηση(με ενα απλο κλικ ακουτε το τραγούδι).. η οποία και θα ανανεώνεται κάθε φορά που θα προστίθεται κάποιο τραγούδι !

Έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο το box-kite σαν άλλη ''σειρήνα'' με την βοήθεια του youtube! Παρουσιάζει επιτέλους τα κομμάτια του 1ου μας CD Με τον ετερώνυμο Τίτλο:

Α 'Ι' ΓΑΜISSYOU! (ευχή και κατάρα)

1. Φοτογραφία

2. Πώς περάσανε τα χρόνια

3. Την τζαμαρία την έσπασε η Μαρία

4. 2000 Ουρανοι

5. Στερνό φώς

6.Θάλασσες

7. Είν'απο μόνα φωτεινά

8. Χειμώνας

..θανασάρας και πάλι: όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, είν' ο νους μας αληταριό κι όλο θα δραπετεύει..

Οι εχθροί μου μ'έβαναν φτερά να ξεβιδώνω,
λες κι είν' ανθρώπινο να περπατήσω πάλι
Πες μου ποια σκανδάλη .. θα τρυπήσει τ'άνοιγμα τους,
ποιο νουφάρι .. να ζυγώσει στα δεσμά τους;
Δεν τ'ανοίγω πάνω σας,
μη γλυκαθούν οι ώρες και στερέψουν οι πηγές σας,
σαν καβάλα θ'ατενίσουν τη θέα τη δικιά μου
και κείθε πάνω ν'αποκριθούν τ'ανούσιο σας,
το γυροβόλι της ντροπής, το θάνατο σας..
Δεν τ'ανοίγω τα φτερά μου,
να κουρσεύω τη ζωή σας,
δικιά σας η συνήθεια, δικιά σας είν' η νύχτα
Κι αν αντηχήσουν τ'έγκατα, σα λάσκαρα τις βίδες,
τον ουρανό σας χάλασα, μη βρίσκετε καιρό..

έχει αναρτηθεί και παλαιότερα σε μια εξίσου περίεργη ψυχαναγκαστική φάση μου, αλλά σήμερα, κυριακή πρωί, μου μοιάσε πιο επίκαιρο από ποτέ μέσα μου..

''σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό..''

geo_maxos

έμπνευση: θανασάρας παπακωνσταντίνου..σε ποίηση σέζαρ βαλιέχο..

..κι η μόνη που νικά, η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας, χωρίς τη θέλησή μας..

σκεφτείτε το..ο,τι μας γέννησε, η στιγμιαία ηδονή δυο ανθρώπων, είναι κι ό,τι μας κυνηγά..η ηδονή..η ηδονή για χρήμα, για εξουσία ή η ηδονή για προσφορά, για αγάπη (;)..

κανένας μάλλον, δε δύναται να ξεφύγει του εαυτού του..

είμαστε πλασμένοι, αυτοπροσδιορισμένοι, να σιμώσουμε τους προσωπικούς μας μύθους..

καθένας μας το γνωρίζει για κείνον..

καθένας μας το γνωρίζει (;)..

''στου δειλινού την άκρη δε βλέπεις όνειρα..
βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ' αλήθεια..
τα πόδια του τα ίδια, τα πόδια του τα ίδια..''