Το τέλος είναι σκληρό γιατί ποτέ δεν είναι τέλειο...
Αν θές να καλύψεις τις πτυχές της ατέλειας ψάξε στην αρχή...

Η αιτία του τέλους είναι η αρχή

Οι λόγοι για να απαρνηθείς έναν έρωτα ειναί δύο...
ένας μεγαλύτερος απο αυτόν ή οι φόβοι σου
(και οι δύο εξίσου επικύνδινοι!)

Ο Χαζός μιλάει πολύ και είναι σίγουρος για όλα...
Ο Έξυπνος ακούει πολύ και αμφισβιτεί τα πάντα

Το να σκέφτεσαι μπροστά ειναι έξυπνο...
το να σκέφτεσαι πολύ μπροστά είναι μάταιο.

Αυτό που προκαλεί τον περισσότερο πόνο
είναι το να καταλάβεις πως τελικά...τίποτα δεν είναι δικό σου!

Τα ετερώνυμα έλκονται...(αναγκαστικά!)
-γιατι έχουν απόσταση να καλύψουν

Τα μάτια και την ψυχή δεν τα ορίζεις,
τα μάτια όμως...μπόρείς να τα κλείσεις!

Ο μόνος τρόπος να σε χάσω.
είναι να φύγεις τρέχοντας,πιο γρήγορα απο ότι σε πλησιάζω...

Αν η ζωή είναι δρόμος τότε ο έρωτας είναι αυτοκίνητο...
και η ανασφάλια γκαράζ απόσυρσης.

Υπάρχουν 1000 τρόποι να πείς αυτό που θές...
μην επιλέξεις τον πιο έυκολο και τον πιο γρήγορο
μα αυτόν που έχει χρώμα και λεπτομέριες...
αυτόν που σε εκφράζει απόλυτα.

VM@k66...

Βαρέθηκα τα όνειρα

Προχθές απ' το παράθυρο
έκρυψα την αλήθεια
Και άκουσα με μια φωνή
να λένε παραμύθια..

Βαρέθηκα τα όνειρα που λένε την αλήθεια
Βαρέθηκα τα όνειρα τα προσχεδιασμένα
Βαρέθηκα τα όνειρα που κάνω πως δεν είδα
Βαρέθηκα τα όνειρα τα μίζερα,τα ξένα

Τα όνειρα που μας κρατούν
δεμένους σε κατάρτια
τα όνειρα που μας κρατούν
κλεισμένους σε παλάτια

Βαρέθηκα τα όνειρα που μας τα διαφημίζουν
Βαρέθηκα τα όνειρα που είναι για τυφλούς
Βαρέθηκα τα όνειρα που λένε για χωράφια
Βαρέθηκα τα όνειρα με σύνεση και ευλάβεια

Τα όνειρα που μας γελούν
και γίνονται συνήθεια
τα όνειρα που μας πονούν
σαν να 'ταν η αλήθεια

VM@k66...
Τα όνειρα ξυπνήσανε και δεν θα μας ρωτήσουν...(Μάλαμας)

ΚΙ ΑΝ ΔΕΙΣ ΝΑ ΧΑΝΟΜΑΙ...

Στα βλέφαρά μου,χορεύεις...
ανοίγω μάτια,μην πέσεις
μου λες πως νιώθεις,μην μιλάς
σφίγγω τα δόντια να μην γλιστράς.

Χορεύεις δυνατά,συνεχίζεις...
ανοίγω τα μάτια να μην ραγίσεις
μου λες πως ξέχασα μα μην μιλήσεις
σφίγγω τα δόντια μην μου γλιστρήσεις.

Κι εκεί στο χορό με κοιτάς,με ραγίζεις
έτσι απλά μου μιλάς,ξαφνικά με λυγίζεις
ορθάνοιχτα μάτια να ισορροπήσεις
δίχως λυγμούς,μην μου γλιστρήσεις.

Σφίγγω τα δόντια να μην γλιστρήσεις
και από τα μάτια μου χαθείς και μ΄αφήσεις
μ΄αυτές οι θάλασσες δεν σταματάνε
με στέλνουν στο διάολο κι ακόμα κυλάνε.

Ο χορός σου αυτός δεν τελιώνει...
μένει μισός,μπορεί και στοιχειώνει
κι αυτές οι θάλασσες δεν σταματάνε
με στέλνουν στο διάολο και δεν με ξεχνάνε...

VM@k66...