Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

ΚΙ ΑΝ ΔΕΙΣ ΝΑ ΧΑΝΟΜΑΙ...


Στα βλέφαρά μου,χορεύεις...
ανοίγω μάτια,μην πέσεις
μου λες πως νιώθεις,μην μιλάς
σφίγγω τα δόντια να μην γλιστρά
ς.

Χορεύεις δυνατά,συνεχίζεις...

ανοίγω τα
μάτια να μην ραγίσεις
μου λες πως ξέχασα μα μην μιλήσεις

σφίγγω τα
δόντια μην μου γλιστρήσεις.

Κι εκεί στο χορό με κοιτάς,με ραγίζεις
έτσι
απλά μου μιλάς,ξαφνικά με λυγίζεις
ορθάνοιχτα μάτια να
ισορροπήσεις
δίχως
λυγμούς,μην μου γλιστρήσεις.

Σφίγγω τα δόντια να μην
γλιστρήσεις
και από τα μάτια μου χαθείς και μ΄αφήσεις

μ΄αυτές οι θάλασσες δεν σταματάνε

με στέλνουν στο διάολο κι ακόμα κυλάνε
.

Ο χορός σου αυτός δεν
τελιώνει...
μένει
μισός,μπορεί και στοιχειώνει
κι αυτές οι θάλασσες δεν σταματάνε
με στέλνουν στο διάολο και δεν με ξεχνάνε...

VM@k66...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου