Φόβος

Φόβος: Ουσιαστικό.
Αλλά και ουσιαστικός.

Διαχρονικός και πανανθρώπινος.
Ικανός, να κάμψει κάθε αντίσταση,
να παγώσει και την πιο αποφασιστική δύναμη, να αναστείλει την εξέλιξη.

Ο φόβος είναι φυσικό, κοινό συναίσθημα. Όλοι φοβούνται.
Και οι μεν και οι δε. Και οι πάνω και οι κάτω.
Το στοίχημα είναι πάντα το ποιος θα ελέγξει το φόβο
και θα τον διαχειριστεί προς όφελός του,
και πώς θα καταφέρει να μετατρέψει
ένα εργαλείο χειρισμού συνειδήσεων σε μηχανισμό προστασίας. Η εποχή της πλαστής ευδαιμονίας μαζί με τις ψευδαισθήσεις της τελείωσε.
Ήρθε η ώρα της πληρωμής.
Τώρα καλείται να πληρώσει όποιος φοβηθεί πρώτος.
Και αυτός είναι πάντα όποιος έχει να χάσει τα περισσότερα. 
Σήμερα γράφουμε για τον φόβο προσπαθώντας να τον ξορκίσουμε.
Τον βάζουμε απέναντί μας.
Τον αναγνωρίζουμε, για να μπορέσουμε να τον απομυθοποιήσουμε
και να τον αντιμετωπίσουμε.
Όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις:
τίποτα δεν είναι από μόνο του καλό ή κακό, πολύ ή λίγο,
σημασία έχει με πόση σοφία ή λογική διαχειριζόμαστε καθετί.

Ο φόβος δεν ανήκει σε κανέναν, γι' αυτό εύκολα αλλάζει κατεύθυνση. 
 ''πηγή      http://grfear.blogspot.com''
Υ.Γ.
 Σπείρε φόβους να καρπωθείς την ανάγκη τους για ασφάλεια ...
VM@k66...

ΕΛΛΑΣ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΟΡΙΝ ΜΑΤΕΪ

Οι 2 δολοφονίες …η  ατιμωρησία… και τα ''νούμερα'' της TV που χάρηκαν!

(Από τότε μέχρι σήμερα  τίποτα δεν έχει  αλλάξει… !!!  ούτε καν τα νούμερα που διαχειρίζονται την κατά τα άλλα αντικειμενική ενημέρωση μας!)

ίδιοι άνθρωποι στις ίδιες θέσεις με επιτυχίες σαν αυτή ! Συγχαρητήρια γιατί θέλει δύναμη και πολλά χάπια για να κοιμάστε τα βράδια!

VM@k66...

Σπείρε φόβους να καρπωθείς την ανάγκη τους για ασφάλεια ...

Θυμήθηκα ένα παλιό κείμενο… το οποίο εξιστορούσε μια ιστορία εν καιρώ πείνας, ίσως και  να διαδραματιζόταν εν καιρώ πολέμου..(θα σε γελάσω) εκείνο που ποτέ δεν ξέχασα από την ιστορία ήταν το δέσιμο ενός ανθρώπου με το χρυσόψαρο του και το πόσο δύσκολα τελικά το αποχωρίστηκε διότι ‘’έσπασε’’ μέσα του! απλά δεν άντεξε άλλο στην συναισθηματική του αγκύλωση ενώ την ίδια στιγμή  ο κόσμος όλος γυρνούσε ανάποδα. 

Σκεπτόμενος όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα βλέπω πως τελικά καμία πορεία και κανένα μαζικό κίνημα δεν θα βγάλει κάπου. Από μέσα μας θα ‘’σπάσουμε’’ με την σειρά και ο καθένας μόνος του. Όλοι μας είμαστε δεμένοι με κάτι. Αυτό που δεν ξέρω είναι πόσο αντέχει ο καθένας να τον χτυπούν και μην αφήνει την γυάλα απ’ τα χέρια του… ‘’να σπάσει’’

Δεν υπάρχουν πολλοί σήμερα να παθαίνουν συναισθηματική αγκύλωση με ένα χρυσόψαρο το ξέρω..οι περισσότεροι την παθαίνουν με το facebook η ακόμα χειρότερα με τα χρήματα τους με τα αυτοκίνητα τα παπούτσια και την θέση τους στο κοινονικοφανταστικό τους status!(για μία εικώνα,για ένα μάτσο τούβλα,για ένα όνομα,για λίγο εγωισμό,για ότι μας άφησαν να φυλάσουμε με αντάλαγμα την ζωή μας!. Σ' αυτή την ζωή  απλά παλεύουμε προς τα κει που μας έστρεψαν χωρίς επιλογή, διατηρούμε αυτά που μας κληροδότησαν ακόμα κι αν αυτά είναι οι ίδιοι οι φόβοι μας,
Τι να τους κάνεις τους ψυχολόγους αν τελικά δεν έχεις κάνει καμιά επιλογή δική σου? Αν ποτέ σου δεν έκοψες  τις κλωστές που σου κρατάν τα χέρια και τα πόδια?

ΕΙΜΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΑΛΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Μα δεν είμαι σίγουρος για το τι γίνεται όταν αυτός ο κόσμος γυρίσει ανάποδα

Υ.Γ.1 πολύ θα ήθελα να μάθω

‘’Το καλύτερο δηλητήριο για την ψυχή είναι οι φόβοι μόνο έτσι πεθαίνει η ψυχή‘’

-φόβος μη χάσω τα ευρό μου                      -να χάσω τον ύπνο μου
-φόβος μη χάσω την θέση μου                    -να παρατήσω οτι αγαπώ
-φόβος μη χαλάσω την εικώνα μου               -να γίνω άλλος
-φόβος μη δόσω δικαίομα                         -να μην μιλώ
-φόβος μην αντιστέκομαι                           -να μην ονειρεύομαι
-φόβος της μοναξίας                               -να γίνω ίδιος με τους άλλους

VM@k66...