Πολλά φεγγάρια έχω να σου γράψω, ίσως επειδή πιστεύω πως γράφω με κιμωλία σε βρεγμένο πίνακα. Τόσο βρεγμένο που οι σταγόνες σβήνουν λέξεις που δεν θα μάθεις ποτέ…
Τα νέα μου? –Ναι στις 7 Νοέμβρη θα κληθώ να αποφασίσω ποιος φταίει λιγότερο… θα ψάξω να βρω ποιος δεν έχει προσωπικό όφελος από αυτό το πανηγύρι. Ποιος έχει αξιοπρέπεια πράγμα σπάνιο και αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να βγούμε αναίμακτα από αυτή την δουλεία απ’ αυτή την φυλακή της πείνας(μην βιαστείς να πεις πως δεν πεινάμε) …''απόσμασμα Λαζόπουλος ''
10 μέρες μετά θα σκέπτομαι πως δεν βρήκα την δύναμη ακόμα να ανέβω στα ‘’κάγκελα’’ και να φωνάξω κι εγώ αυτά που πιστεύω … θα ντρέπομαι για τα πολιτικά γραφεία της ντροπής που εμπορεύονται με τον χειρότερο τρόπο τα όνειρα μου και θα αναρωτιέμαι ποια τελικά είναι τα τσογλάνια και οι ΑΛΗΤΕΣ … στα αλήθεια να νε αυτοί που φωνάζουν και τρέχουν στους δρόμους???Αυτοί που καίνε ένα πανί με μπλε σταυρό??? Ή αυτοί που πούλησαν τα πάντα και μας άφησαν κληρονομιά ένα πανί με μπλε σταυρό??? ''Μη παρακαλώ σας''
Υ.Γ.
Μια πατρίδα μια θρησκεία μια οικονομία ένα σύστημα πολιτικό είναι πράγματα δημιουργημένα από τους ανθρώπους για τους ανθρώπους είναι εργαλεία… μα όταν τα εργαλεία στρέφονται εναντίων των ίδιων των ανθρώπων τότε ίσως και να είναι καλύτερα να τα πετάξουμε…
(με ένα σχοινί μπορείς να σώσεις μπορείς και να σκοτώσεις)
Αναρτήσεις
