Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Σπείρε φόβους να καρπωθείς την ανάγκη τους για ασφάλεια ...


Θυμήθηκα ένα παλιό κείμενο… το οποίο εξιστορούσε μια ιστορία εν καιρώ πείνας, ίσως και  να διαδραματιζόταν εν καιρώ πολέμου..(θα σε γελάσω) εκείνο που ποτέ δεν ξέχασα από την ιστορία ήταν το δέσιμο ενός ανθρώπου με το χρυσόψαρο του και το πόσο δύσκολα τελικά το αποχωρίστηκε διότι ‘’έσπασε’’ μέσα του! απλά δεν άντεξε άλλο στην συναισθηματική του αγκύλωση ενώ την ίδια στιγμή  ο κόσμος όλος γυρνούσε ανάποδα. 

Σκεπτόμενος όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα βλέπω πως τελικά καμία πορεία και κανένα μαζικό κίνημα δεν θα βγάλει κάπου. Από μέσα μας θα ‘’σπάσουμε’’ με την σειρά και ο καθένας μόνος του. Όλοι μας είμαστε δεμένοι με κάτι. Αυτό που δεν ξέρω είναι πόσο αντέχει ο καθένας να τον χτυπούν και μην αφήνει την γυάλα απ’ τα χέρια του… ‘’να σπάσει’’

Δεν υπάρχουν πολλοί σήμερα να παθαίνουν συναισθηματική αγκύλωση με ένα χρυσόψαρο το ξέρω..οι περισσότεροι την παθαίνουν με το facebook η ακόμα χειρότερα με τα χρήματα τους με τα αυτοκίνητα τα παπούτσια και την θέση τους στο κοινονικοφανταστικό τους status!(για μία εικώνα,για ένα μάτσο τούβλα,για ένα όνομα,για λίγο εγωισμό,για ότι μας άφησαν να φυλάσουμε με αντάλαγμα την ζωή μας!. Σ' αυτή την ζωή  απλά παλεύουμε προς τα κει που μας έστρεψαν χωρίς επιλογή, διατηρούμε αυτά που μας κληροδότησαν ακόμα κι αν αυτά είναι οι ίδιοι οι φόβοι μας,
Τι να τους κάνεις τους ψυχολόγους αν τελικά δεν έχεις κάνει καμιά επιλογή δική σου? Αν ποτέ σου δεν έκοψες  τις κλωστές που σου κρατάν τα χέρια και τα πόδια?

Υ.Γ.1 πολύ θα ήθελα να μάθω


‘’Το καλύτερο δηλητήριο για την ψυχή είναι οι φόβοι μόνο έτσι πεθαίνει η ψυχή‘’

-φόβος μη χάσω τα ευρό μου                      -να χάσω τον ύπνο μου
-φόβος μη χάσω την θέση μου                    -να παρατήσω οτι αγαπώ
-φόβος μη χαλάσω την εικώνα μου               -να γίνω άλλος
-φόβος μη δόσω δικαίομα                         -να μην μιλώ
-φόβος μην αντιστέκομαι                           -να μην ονειρεύομαι
-φόβος της μοναξίας                               -να γίνω ίδιος με τους άλλους



VM@k66...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου