Μια Κυριακή που πεθαίνει μην την λυπάσαι αν αγαπάς ο ίδιος θα σαι… (song)http://www.youtube.com/watch?v=V2raVIj2ApE&feature=related

 Ούτε εμένα φοβάμαι ούτε εσένα… κανέναν! μ’ ακούς? Κανέναν… και τίποτα!

 Τα αισθήματα που τρέφονται από τις ρίζες τους, τα ιπτάμενα  χρήματα που προσκαλούν συνέχεια την ευτυχία , τα παιχνίδια που δεν έχουν νικητή, τον έρωτα που ψυχορραγεί  μπροστά στη  λογική , την αμφισβήτηση που σε τσιμπά με βελόνα , την πολύ δουλειά που σου κλέβει την άμμο της κλεψύδρας σου, την απόρριψη που από το στομάχι ανεβαίνει σαν κόμπος στο λαιμό, τις ανθρώπινες σχέσεις που γεννιούνται στο σανίδι λίγο πριν την αυλαία , τις αξίες που σε φιλούν αόρατα στο μάγουλο, την ηθική που πάντα ζει σε κομμάτια, τις σκέψεις που πίνουν απ’ το ποτό μου, την μοναξιά που κάνει τα παλιά συρτάρια να τρίζουν, την προδοσία που σ αφήνει άλαλο, την ειρωνεία της ζωής με το γέλιο της να σου τρυπά τα αυτιά, την αγάπη που κανείς δεν την είδε ποτέ ολόκληρη, Την καρδιά που έχει πάντα δικό της ρυθμό, τα κατάρτια που φυτρώνουν στις πλάτες μου!

 τίποτα πια δεν με φοβίζει… στα αλήθεια τίποτα! εγώ κακία δεν ξέρω να κρατώ κι εσύ που με ξέρεις πάντα θα με συγχωρείς

Υ.Γ.

Το χρόνο μόνο αρχίζω να φοβάμαι .. ξέρεις αυτός δεν συγχωρεί ! Mην ξεχνάς ποτέ τον χρόνο… γιατί αυτός ποτέ δεν ξέχασε κανέναν…και τίποτα!

VM@k66...