εμπνευσμένο απ' το "μοναχικός και ακανθώδης"

Τι θυμάσαι απ’ τις μπόρες
στο ταξίδι του νοτιά;
Ήταν λένε σκάρτες όλες,
κρύα ανάσα στη φωτιά

Θα θυμάμαι δυο λουλούδια,
τη ζωή μου μενεξιά
Μία θάλασσα τραγούδια
στην παλιά την αγορά

Κι όταν γύρεις το κορμί σου
και ιδρώσει η σκιά,
ποιο λουλούδι στη ψυχή σου,
να σου γνέψει συντροφιά;

Δε φοβάσαι ν’ αγαπήσεις,
όταν ξέρεις πως μπορείς
Το σκοτάδι κι αν μισήσεις,
πάντα θα’ ρχεται η αυγή

geomaxos